Deelnemer Henk van Restaurant Misverstand heeft een autobiografisch boek geschreven over zijn dementie.
Korte fragmenten uit het boek:
Niks in de gaten
Ik geef met veel plezier les op een geweldige school. De leerlingen doen hun best en zorgen voor goede examencijfers en mijn vak informatica is geweldig. Laat ik iets eerlijker zijn: in grote lijnen is dat de tendens, maar soms zit het mee en soms zit het tegen, waarbij het positieve ruim overheerst! Hoewel het niet een officieel motto is van onze school, is de basis ‘omzien naar elkaar’. Dat spreekt me sterk aan. Je bent een minigemeenschap, een beetje Ons Dorp, met tweeduizend inwoners: tachtig procent leerlingen en twintig procent personeel. De meesten ken je wel van gezicht; sommigen ken je heel goed.
Mijn grote vraag is dan ook: Waarom heeft niemand iets in de gaten gehad? Waarom kon ik van gewoon lesgeven in één keer door de mand vallen tot direct niet meer werken? Laat ik vooropstellen dat ik niemand iets verwijt en dat ik zelf het spel ook erg goed meespeelde. …
De leerlingen hadden wel in de gaten dat ik
soms wat vreemde bloopers maakte, maar ach, die Langbroek doet wel eens vaker
wat raars.
Toen mijn vrouw me een foto liet zien van een huisje, merkte ik op dat het zo raar was dat het raam zo schuin was. Mijn vrouw moest me vol verbazing uitleggen dat dit (nu) perspectief was.
Vernoemen naam van de ziekte naar ontdekker.
Eigenlijk vind ik het vervelend wanneer een naam van een ziekte de naam van een persoon draagt. Ik wil niks afdingen op de constatering van dokter Alois Alzheimer die in 1901 dit ziektebeeld voor het eerst beschreef, maar kom op zeg, die eer is ondertussen, 120 jaar later, wel eens voorbij. Ik heb niks tegen Duitsers, maar ik vind het te lang doorgaan: mee stoppen dus. Bovendien heb je dat ook met auteursrecht, dat verloopt na 70 jaar. En hoe reageren de kinderen en kleinkinderen daar overigens op? “Hallo, ik ben Jan Alzheimer en ik ben hier als de nieuwe abattoir-medewerker.” Of: “Hallo, ik ben mevrouw Loofhutjes-Alzheimer.” Of bij ons op school: “Mevrouw Alzheimer-Hodgkin voelt zich helaas niet zo lekker waardoor haar lessen vervallen.”
Omdat ik sterk het idee heb dat ook andere koppels een ‘wie is het’ of een ‘wil de echte demente opstaan’ spelen, heb ik een trucje bedacht om ze op het verkeerde been te zetten. Zodra mijn vrouw en ik binnenstappen, neem ik direct het initiatief. Ik begin meteen te roepen: “Zal ik voor jou een lekker kopje thee inschenken? Dan zoek ik ook nog een lekker chocoladekoekje voor je uit.” Vaak hang ik dan ook haar jas nog even op.
Als ik dan opgeroepen word, kijken onze observanten verbaasd op als ik met de BRC -medewerker meega. Succes verzekerd!
Het boek hardverwarrend is te koop via uw boekhandel onder ISBN nr 9789090325842, voor de prijs van 15 euro
Ook kunt u het boek bestellen via bol.com, zoek onder hardverwarrend of ISBN
Eindelijk een boek over jong dement geschreven door de persoon zelf.
In Hardverwarrend
vertel ik over mijn dementie. Zo heb je niets zo heb je iets. Van docent informatica naar ‘ik heb jong dement’. Omdat ik over mezelf schrijf hoef ik mij niet in te houden, ik bepaal zelf welke bloopers ik beschrijf en kan er ook grappen over maken. Het kenmerk van Alzheimer is een combinatie van probleempjes en verwarring. Geheugen verlies is niet eens het ergste probleem. In tien paragrafen komen mijn problemen voorbij. Bijzonder verhelderend.
Alzheimer komt vaak in het nieuws. In dit boek reageer ik hier op. Bijvoorbeeld een demente man voor de rechtbank of een vrouw die een boek over haar moeder schrijft. Ook worden er boeken en films besproken. Maar ook het gedoe met het CBR en voer ik een hilarische strijd tegen onzin verhalen en clichés.
De filosofen Bassie en Adriaan leren ‘wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen’ maar soms kost dit wat meer moeite.”
Sinds mijn dementie ben ik dol op vergeten groenten…
Een klein deel van de opbrengst van dit boek doneer ik aan Stichting Aap
Een jaar lang heb ik Henk zien werken en schrijven aan dit boek. Het is hem gelukt een boek te schrijven waarin hij de diverse gevolgen van dementie op een luchtige en begrijpelijke manier kan omschrijven. Alzheimer op jongere leeftijd uit zich in het begin anders dan wat ik altijd heb geweten. Toen het Henk 2,5 jaar geleden niet lukte een goed lijkende handtekening onder een energie contract te zetten heb ik de rode vlag gemist, we hebben het weggelachen. Er volgden daarna nog vele kleine oneffenheden die ik niet heb herkend en onderkend. Inmiddels diverse boeken en verhalen over Alzheimer verder heb ik over deze kleine maar wel belangrijke signalen niets gelezen. In dit boek kun je ze niet missen, het maakt dit boek uniek, informatief en Alzheimer herkenbaarder.
Wat mij betreft een echte aanrader dit boek, Inge.